Διαταραχές Φωνής

 Διαταραχές φωνής

1. Δυσφωνίες

Διαταραχές της φωνής που οφείλονται σε οργανικές αιτίες είναι οι:

1.Καλοήθεις ασθένειες του λάρυγγα ( όπως χρόνια και οξεία λαρυγγίτιδα, κύστες στις φωνητικές χορδές)
2.Κακοήθεις ασθένειες του λάρυγγα.
3.Τραύμα ή κάκωση του λάρυγγα λόγω ατυχήματος, διασωλήνωσης, εισπνοής χημικών.
4.Νευρολογικές παθήσεις (νόσος Parkinson, Σκλήρυνση κατά πλάκας)  

5.Ενδοκρινολογικοί παράγοντες (υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, λήψη φαρμάκων).

Διαταραχές της φωνής που οφείλονται σε μη οργανικές αιτίες είναι οι:

1.Ψυχογενείς παράγοντες, όπως π.χ. το άγχος
2.Κατάχρηση της φωνής
3.Υπερβολικός βήχας
4.Έκθεση σε καπνό, χημικά και σκόνη
Συνήθεις διαταραχές φώνησης που προέρχονται από μη οργανικές αιτίες είναι τα οζίδια στις φωνητικές χορδές, πολύποδες, το οίδημα Reinke και το έλκος αρυτενοειδούς.
Οι περισσότερες από τις διαταραχές που προαναφέρθηκαν αποτελούν την κύρια αιτία για τη βραχνή φωνή.

Π ρ ό γ ν ω σ η :
Η πρόληψη συνήθως περιλαμβάνει την αποφυγή των ερεθιστικών παραγόντων όπως του καπνίσματος, της κατάχρησης αλκοόλ, της σκόνης, των ακραίων θερμοκρασιών του φαγητού και του βήχα.

Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να συστήσουμε την αποφυγή κατάχρησης της φωνής, θεραπεία για τυχόν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και σε ορισμένες περιπτώσεις λογοθεραπεία.
 

Σε αρκετές περιπτώσεις ο ασθενής θα πρέπει να οδηγηθεί στο χειρουργείο για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας του λάρυγγα και την αφαίρεση του αιτίου που προκαλεί τη διαταραχή της φωνής.

2. Λαρυγγεκτομή

Οι μέθοδοι φωνητικής αποκατάστασης.

• Τραχειοοισοφαγική ομιλία

Είναι μια από τις τρεις μεθόδους φωνητικής αποκατάστασης των λαρυγγεκτομηθέντων ασθενών. Εδώ έχουμε χειρουργική αποκατάσταση της φωνής. Σκοπός αυτής της μεθόδου είναι να αξιοποιηθεί ο αέρας των πνευμόνων, ο οποίος διαφεύγει από το μόνιμο τραχειόστομα αχρησιμοποίητος.
 

Ο χειρούργος δημιουργεί μια δίοδο (τραχειο-οισοφαγικό συρίγγιο) πολύ κοντά στο μόνιμο τραχειόστομα του ασθενούς. Εκεί τοποθετείτε μια βαλβίδα μονής διελεύσεως, από σιλικόνη, η οποία επιτρέπει τη διέλευση του αέρα από την τραχεία στον οισοφάγο ( όχι όμως και των τροφών από τον οισοφάγο προς την τραχεία ).
 

Για να μιλήσει ο ασθενής πρέπει, να εισπνεύσει και κατά την εκπνοή να κλείσει το τραχειόστομα με το δάχτυλό του ώστε να στρέψει τον αέρα από την τραχεία προς τον οισοφάγο μέσω της βαλβίδας. Χρειάζεται όμως καλός συντονισμός κλεισίματος του τραχειοστόματος, καλής πίεσης του αέρα και παραγωγή φώνησης. Όλα αυτά βελτιώνονται με συνεχή πρακτική και οδηγίες από το λογοθεραπευτή.

•  Λαρυγγόφωνο ή Τεχνητός Λάρυγγας

Μια δεύτερη μέθοδος φωνητικής αποκατάστασης είναι το λαρυγγόφωνο. Ο τεχνητός λάρυγγας είναι μια εξωτερική συσκευή που λειτουργεί με μπαταρία.

Στο πάνω μέρος του έχει ένα πλαστικό διάφραγμα, το οποίο παράγει δονήσεις. Ο ασθενής για να μιλήσει, τοποθετεί το λαρυγγόφωνο στο λαιμό (στους μύες του τραχήλου), πατάει το κουμπί, θέτει σε δόνηση το διάφραγμα και παράγει μια δόνηση στο λαιμό που διπλασιάζει τη δόνηση στη βάση της γλώσσας.

Ο ασθενής αρθρώνει κανονικά με τη γλώσσα, την υπερώα και τα χείλια, η φωνή όμως που παράγεται έχει ένα μονότονο, ¨μηχανικό¨ ήχο, αλλά ακούγεται αρκετά καθαρά και ο ασθενής είναι κατανοητός.

Προϋπόθεση για μια σωστή ομιλία, που να γίνεται αντιληπτή με ευκολία, είναι να εφάπτεται πολύ καλά επάνω στο δέρμα του λαιμού και κάτω από τη γνάθο του αλάρυγγου η δονούμενη επιφάνεια του λαρυγγόφωνου.

• Οισοαφαγική ομιλία

Η τρίτη μέθοδος αποκατάστασης της φωνής, και η πιο συχνή, είναι η ανάπτυξη της οισοφαγικής ομιλίας. Ο ασθενής που έχει υποβληθεί σε εγχείρηση αφαίρεσης λάρυγγα, για την παραγωγή φωνής, τώρα πια έχει μόνο τον φάρυγγα, το στόμα και τις ρινικές και παραρρινικές κοιλότητες. Κατά κάποιον τρόπο λοιπόν θα πρέπει να εξασφαλιστεί αέρας και να έχουμε μεταβολή της πιέσεως του.
 

Με το χώρο της στοματικής κοιλότητας, τώρα, είναι συνδεδεμένος μόνο ο οισοφάγος, ο οποίος πρέπει να προκαλέσει τις δονήσεις που χρειάζονται, κάνοντας χρήση της ποσότητας του αέρα που υπάρχει στη στοματική κοιλότητα. Εάν αυτός ο αέρας που μπορεί να εγκλωβιστεί στον οισοφάγο, εκδιωχθεί προς τη στοματική κοιλότητα, τότε η είσοδος του οισοφάγου και ο άνω οισοφαγικός σφιγκτήρας θα δονηθούν και θα παράγουν έναν υπόκωφο ήχο.

Μέθοδοι εισαγωγής αέρα στον οισοφάγο έχουμε τους εξής :

1.Την μέθοδο εισπνοής
2.Την μέθοδο ώθησης και
3.Την μέθοδο κατάποσης αέρα.