Τι είναι η δραματοθεραπεία;
Η δραματοθεραπεία εντάσσεται στην κατηγορία των ψυχοθεραπειών μέσω τέχνης και είναι η σκόπιμη και με επιστημονικό τρόπο χρήση των θεραπευτικών στοιχείων του δράματος και του θεάτρου στο πλαίσιο ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.
Η λέξη δραματοθεραπεία συνίσταται από τις λέξεις «δράμα» και «θεραπεία». Στη λέξη «δράμα» (από το δράω – δρω= δράση), εμπεριέχονται όλα τα μέσα καλλιτεχνικής και δημιουργικής έκφρασης ενώ η λέξη «θεραπεία» περιέχει την έννοια της αποκατάστασης της ψυχικής υγείας.
Με εργαλείο τη δημιουργική έκφραση, το παίξιμο ρόλων, τη ζωγραφική, το παιχνίδι, προάγεται η εξερεύνηση, η αναγνώριση και η επεξεργασία συναισθημάτων.
Μέσα από τη χρήση ιστοριών, μύθων, παραμυθιών, τελετουργιών, επιτρέπεται η αναβίωση και επεξεργασία προσωπικών εμπειριών, με τρόπο ασφαλή και αποστασιοποιημένο.
Κατά τη διάρκεια μιας δραματοθεραπευτικής συνεδρίας, δίδεται η δυνατότητα στον θεραπευόμενο να διαπραγματευτεί προσωπικές του δυσλειτουργικές καταστάσεις, με συμβολικό και μεταφορικό τρόπο. Έχει την ευκαιρία να επανεξετάσει τα χαρακτηριστικά του, να ανακαλύψει νέες πτυχές της προσωπικότητάς του που παρέμεναν ανεκμετάλλευτες, και τέλος να έρθει σε επαφή με τα πραγματικά του συναισθήματα και επιθυμίες.
Πότε ενδείκνυται η δραματοθεραπεία;
Η δραματοθεραπεία λειτουργεί τόσο σε ατομικό όσο σε ομαδικό επίπεδο και απευθύνεται σε:
• Παιδιά και εφήβους όπου, είτε επιθυμούν να ενισχύσουν τα δυνατά τους κομμάτια εξερευνώντας παράλληλα νέους κοινωνικούς ρόλους, είτε παρουσιάζουν κάποια δυσλειτουργική συμπεριφορά όπως, επιθετικότητα, κοινωνική απομόνωση, φοβίες.
• Ενήλικες οποιαδήποτε ηλικίας που είτε επιθυμούν απλώς να έρθουν σε μια πιο κοντινή επαφή με τον εαυτό τους μέσω της δημιουργικής έκφρασης, είτε αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία όπως, άγχος, διαζύγιο, πένθος, κατάθλιψη, διαταραχές διατροφής, φοβίες, κρίσεις πανικού.
• Ζευγάρια που αντιμετωπίζουν δυσκολία στη σχέση τους.
• Παιδιά με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή.
• Παιδιά και ενήλικες με ειδικές ανάγκες.
Υψίστης σημασίας είναι η σχέση μεταξύ δραματοθεραπευτή - θεραπευόμενου, η οποία οφείλει να χτίζεται πάνω σε μία βάση σταθερότητας, εμπιστοσύνης, ειλικρίνειας, εχεμύθειας, αλληλοσεβασμού και συνέπειας.