Ομάδα Εφήβων

Συντονιστής: Στέφανος Σαρλικιώτης, Ειδικός Ψυχικής Υγείας, Ψυχοθεραπευτής

Εισαγωγή

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και κτίζουν την ταυτότητά τους, έχουν ανάγκη να αναγνωρίσουν τα δυνατά τους σημεία, τις ικανότητες και τις δυνατότητές τους και να καλλιεργήσουν εκείνες τις δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν να στηριχτούν στα πόδια τους, να αυτονομηθούν και να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τη ζωή.
Απευθυνόμαστε σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου.

Στόχος της ομάδας:

Η έγκυρη και επιστημονικά τεκμηριωμένη πληροφόρηση για θέματα αυτονόμησης, φροντίδας εαυτού και εκπαίδευση των μαθητών σε δεξιότητες ζωής. Προτείνουμε εντός του Κέντρου ενημερώσεις και ανοιχτές συζητήσεις για θέματα που απασχολούν τους νέους (εφηβεία, χρήση ουσιών, aids, διαφυλικές σχέσεις, αντισύλληψη κλπ.)

Για την επίτευξη του στόχου αυτού η ομάδα εφήβων θα διαπραγματευθεί θέματα όπως:
• συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια
• προβλήματα προσαρμογής στο σχολείο
• ριψοκίνδυνες μορφές συμπεριφοράς και έντονου θυμού
• ερωτικές σχέσεις
• αυτοεκτίμηση
• γνωστικές δεξιότητες
• κοινωνικές δεξιότητες
• διαχείριση άγχους

Ενθαρρύνουμε τους νέους να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους, να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν μεταξύ τους καθώς και να εκφράσουν τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους θετικά ή αρνητικά μέσω της εμψύχωσης, της δραματοποίησης και της ανοιχτής συζήτησης. Προσπαθούμε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση των νέων μέσα από την δουλειά των μικρών ομάδων καθώς και να ενδυναμώσουμε τα στοιχεία εκείνα που θα τους βοηθήσουν να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους ώστε να ορίσουν με υγιείς τρόπους το ταξίδι της ζωής τους.

Στατιστικά στοιχεία ερευνών δείχνουν ακόμη ότι όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι "επιλέγουν" την χρήση και κατάχρηση ουσιών και καπνού για να αντιμετωπίσουν στο μεγάλωμα τους μια πραγματικότητα που βιώνουν ως εχθρική, ανταγωνιστική, μοναχική και απρόσωπη. Μπορεί, όμως, κανείς να αλλάξει τα αισθήματα μοναξιάς, απόγνωσης και δυσφορίας που νιώθει και εκφράζει ένας έφηβος πιο έντονα από όλους εμάς τους ενήλικες; Αν ναι, πως;

Οφείλουμε , μπορούμε και πρέπει να δώσουμε τις απαντήσεις

Υστερόγραφο για τους νέους

- Είμαι νέος και θέλω να μάθω από πρώτο χέρι τι μου γίνεται. Ακούω πολλά, σκέφτομαι πολλά και είμαι και αρκετά περίεργος. Δεν πείθομαι εύκολα με αυτά που μου λένε. Συχνά έχω την αίσθηση ότι οι μεγάλοι υπερβάλλουν κι ίσως φοβούνται περισσότερο από ότι πρέπει. Δεν μπορώ να ακούω "μην κάνεις αυτό" και "μην κάνεις εκείνο", "έχε τα μάτια σου 14", "πρόσεχε μην μπλεχτείς κακομοίρη μου". Εγώ θέλω να ζήσω και να ευχαριστηθώ και θέλω πραγματικά να ξέρω τι ισχύει με όλα και με όλους, όχι τρομοκρατίες και υπερβολές.

- Από την άλλη υπάρχουν πραγματικά φορές που νιώθω λίγο μπερδεμένος μ’ όλα αυτά που ακούω. Θα ήθελα να συζητήσω με κάποιον σοβαρά ως ίσος προς ίσον, χωρίς να καραδοκεί πάντα η κριτική κι η καθοδήγηση. Θα θελα επίσης αν χρειαστώ βοήθεια να ξέρω πού μπορώ να πάω να μιλήσω εμπιστευτικά για το πρόβλημα μου και να δω τι μπορώ να κάνω. Με τους γονείς και τους ενήλικες δεν είναι πάντα εύκολο κάτι τέτοιο. Συχνά τρομοκρατούνται κι ανησυχούν τόσο, που τελικά εγώ χρειάζεται να τους παρηγορώ ότι δεν τρέχει τίποτα. Άλλοτε πάλι το πράγμα γυρνά σε καβγά. Δηλ. δώρων-άδωρον, καλύτερα να μην πω κουβέντα μαζί τους." Όμως τότε με ποιον θα τα πω";

Έναρξη Ομάδας: 4/02/2011